Jag kan icke räkna dem alla

Lina Sandell
Biletet er henta frå Wikimedia Commons.

I dag er det 180 år sidan Lina Sandell vart fødd i Småland. Frå henne har vi i dag nokre av dei mest brukte salmane i våre skandinaviske kyrkjer, men også i andre delar av verda. Eg har sjølv vore med på å synge Sandell-songar i Hong Kong. Også der var songane hennar mykje brukt og elska.

Sandell sine songar, i alle fall dei mest kjente, er prega av trøyst og von. I songar som Blott en dag, Tryggare kan ingen vara, Är det sant att Jesus är min broder og Bred dina vida vingar møter vi ein kjærleg Gud med stor omsorg for sine barn og vi får vere med i bøn og lovsong for Jesus som opna himmelriket for oss. Songane er fylte med himmel-lengsle og glede over både død og liv. Det er nære og sterke songar, og om ein kjenner Sandell sin personlege historie kan songane stå i eit endå sterkare lys. Ho var svært nær far sin, og då ho var 26 år gamal vart ho vitne til at han drukna då han fall i vatnet i det han skulle gå ut av ein båt for å møte henne. To år seinare døydde mor hennar. Ho gifta seg i 1867 og fekk eitt born som døydde under fødselen. I 1892 gjekk mannen konkurs, og same år fekk ho tyfoidfeber, noko som svekka helsa hennar for resten av livet, ei helse som allereie skal ha vore skral. Songane hennar skal ha vore ein sorgterapi for tapa ho opplevde, noko ein til dømes kan sjå i den sterke Det blir något i himlen frå 1869, ein song om barn som døyr.

Mannen hennar var politikar og hadde eit forlag der ho jobba som redaktør i tillegg til at ho skrev over 1700 dikt, kanskje så mange som 2000. Det er nokre av desse dikta vi framleis syng i kyrkjer, bedehus og heimar. Sandell skreiv også ei rekkje bøker, særleg retta mot søndagsskulen og barnearbeid.

Vi avsluttar med Jag kan icke räkna dem alla, ein song som fyrste gong vart publisert i 1880 og som kanskje ikkje er det ein ventar frå nokon som har kronisk dårleg helse og har mista sitt einaste born i fødselen..

1.
Jag kan icke räkna dem alla,
de prov på Guds godhet jag rönt.
Likt morgonens droppar de falla
och glimma likt dessa så skönt.
Jag kan icke räkna dem alla,
de prov på Guds godhet jag rönt.

2.
Likt stjärnornas tallösa skara
de hava ej namn eller tal,
men stråla likt dessa så klara,
jämväl i den mörkaste dal.
Likt stjärnornas tallösa skara
de hava ej namn eller tal.

3.
Jag kan icke räkna dem alla,
men ack, må jag tacka dess mer!
Guds kärleks bevis må jag kalla
de under av nåd han beter.
Jag kan icke räkna dem alla,
men ack, må jag tacka dess mer!

(Teksten er henta frå den svenske Wiksource)