 |
Kvifor får reggae fram meir sinne enn metal?
Tsjuder og Sizzla. |
No i veka går bandet
Tsjuder på scena som ikkje ville ha Sizzla på grunn av tekstane hans. Tsjuder kan slå i bordet med songen «Kill for Satan» frå plata med same namn som kom i
2000 med ny utgåve i 2005. Teksten har tekstlinjer som «Kill for Satan... Sacrifice» som det ikkje skal store fantasien til for å ta som ei oppmoding til drap. I 2004 gav dei ut plata
Desert Northern Hell der ein finn denne «perla» av ein visjon for oss kristne i songen «
Helvete»:
[1]
Jeg kan se din skjebne
Du skal dø og forderve
Naglet til korset
Opp ned
Jeg kan høre dine smerteskrik
Nar gribbene begynner a spise
Og blodet tappes fra sårene
Hvor nagler penetreter kjøtt og ben
Jeg kan føle din frykt
Når du innser at verken
Gud eller Jesus eksisterer
Og der finnes ingen himmel
Du er en slave av svake sjeler
Der ikke klarer å stå på egne ben
Du er en parasitt blant oss staute
Deg sender vi til helvete[2]
Kven som skal nagle dei kristne til opp-ned-krossen er opp til lyttaren/lesaren å tolke, like eins kven som skal ta på seg å sende oss til Helvete....
Av andre band på festivalen i år kan ein finne bandet med det velklingande namnet
Kirkebrann. Bandet kan skilte med bilete av brennande kyrkjer på MySpace sida si, så det er vanskeleg å ikkje ta dette namnet som eit ynskje, ein visjon eller kanskje eit trugsmål.
I fjor stod
Mayhem på scena på festivalen, eit band som har hatt den drapsdømte Varg Vikernes på bass og for nokre år sidan spelte
Emperor på festivalen, eitt av få band som kan skilte med å ha hatt ein som faktisk har drept ein homofil som medlem av bandet. Begge desse banda har sjølvsagt også vore sterkt knytta til kyrkjebrannar.
Det er altså ikkje vanskeleg å finne verken grove trugsmål eller nære band til drapsmenn om ein ser på årets festival og tidlegare festivalar.
Poenget mitt er ikkje at desse banda ikkje skal få spele, verken reggae- eller metalbanda. Det er heller ikkje at desse artistane absolutt bør få ein mikrofon til å spreie hatet sitt. Poenget mitt er å stille spørsmål med kvifor ein hiv ut ein mann som kjem med trugsmål mot homofile medan ein lar dei som kjem med trugsmål mot kristne få spele. Er dette eit utslag av at ein ikkje tar metalscena på alvor, noko eg delvis også trur det er, eller er det eit utslag av at det er greit å truge kristne men ikkje homofile?
Homofile på Jamaica og andre stadar, vert utsett for grov vald, det er det ikkje tvil om. Samstundes er det heller ingen tvil om at kristne over heile verda dagleg vert utsett for svært grove overgrep, også drap. Trugsmål frå metalband har ein tidlegare sett at ikkje berre er ord. Kyrkjer har brent og folk har blitt drepne. Dette skil seg ikkje frå trugsmåla frå dei homofobe på Jamaica på nokon måte. Så kvifor er det slik?
Mi hypotese er: Det er greit å bruke kristne som hoggestabb, medan homofile er ei gruppe der det «liberale» samfunn ikkje let noko kritikk gå uimotsagt. I vårt «liberale» samfunn er det nokre ting ein ikkje kan gjere for å vere «liberal», og mellom dei tinga er å stille spørsmål rundt homofili. Kristne er derimot ei gruppe ein bør kritisere, og av dei tinga ein heller ikkje bør gjere for å vere «liberal» er å forsvare kristne.
No er det langt meir enn å stille spørsmål denne Sizzla gjer. Eg vil ikkje på nokon som helst måte bli tatt til inntekt for denne mannen og haldningane hans. Samstundes er det han kjem med tilsvarande dei haldningar ein finn mellom mange metalband, berre at der gjeld det kristne og/eller andre religiøse, og der får trugsmåla gå heilt utan at artistane vert kasta ut av konsertstadane. Eg har store vanskar med å forstå kvifor ein godtek trugsmål mot ei gruppe, men ikkje mot andre grupper. Trugsmål er trugsmål og bør verte møtt med den same avskyen same kven dei er retta mot.
Probelmstillinga kjem tydeleg fram her i reaksjonane, eller mangel på reaksjonar, på trugsmål mot to grupper; her homofile og kristne. Det kunne like gjerne vore andre grupper som hadde illustrert det same poenget, nemleg at i det «liberale» samfunnet gjeld den «liberale toleransen» kun visse grupper. I denne saka kjem det til uttrykk i at ein stille godtek trugsmål mot ei gruppe som ikkje er ein del av den «liberale pakka», medan ein reagerer sterkt på like trugsmål mot ei gruppe som er ein del av denne «pakka». I eit liberalt, tolerant samfunn må alle grupper nyte godt av det same vernet mot trugsmål, anten det er ei gruppe som er populær eller upopulær. Når det ikkje skjer må ein spørje seg om samfunnet er så liberalt som ein hevdar og om det er slik at ein har eit tolerant samfunn som er ope for alle grupper.
Eg trur dette er eit utslag av eit problem vi har i samfunnet vårt, der det vi omtalar som «liberalt» og «tolerant» ikkje er nokon av delene, men eit intolerant tankesett der kun visse haldningar vert rekna som tolerante. Avvikande meiningar vert rekna som intolerante av det «tolerante diktatur». Dette er eit demokratisk problem som er svært skadeleg for samfunnsdebatten, og som på sikt kan føre oss inn i eit svært mykje mindre tolerant og liberalt samfunn. Det er det paradoksale med det «liberale» samfunnet: Det «liberale» står i fare for å ofre tankefridomen på toleransen sitt altar.
[1] Interesserte kan også lese teksten til «Sodomizing the Lamb» for eit sjarmerande innblikk i tekstuniverset. Denne vil eg ikkje sitere noko frå då slikt ikkje skal få plass på min blogg.
[2] Med forbehold om at den er rett transkribert på denne sida. Eg har fiksa litt på rettskrivinga.
