Vernarar av Europa

Biletet er henta frå Wikimedia Commons

Dagen i dag, 14. februar, blir av uforstålege grunnar ofte omtala med namnet til St. Valentin. At dette har sneke seg inn også i Norge er kjedeleg. Det er kjedeleg fordi det viser den stor påverknaden dei kommersielle kreftene har på oss og fordi det gjer at den verklege helgenmarkeringa på denne dagen kjem i skuggen. 14. februar er minnedag for brødreparet Kyrillos og Methodios.

Desse to karane har eit langt vita, for langt til at eg vil gå inn på det her, men dei vert rekna som dei som førte Kyrkja til slavarane, Kyrillios vert rekna som opphavsmannen til det kyrilliske alfabetet, saman lagde dei det glaglotiske alfabetet som vert brukt i kyrkjeslavisk og i misjonsarbeidet dei gjorde blant slavarane gjorde dei eit pionerarbeide i å bruke morsmål som liturgisk språk. Dei vert æra i stort sett det som kan krype og gå av kyrkjesamfunn og dagen i dag står også i anglikanske og lutherske festkalenderar. I dei ortodokse kyrkjene vert dei hedra med tittelen «apostel-like», ei ære dei deler med folk som Maria Magdalena, kvinna med brønnen og St. Patrick.

Dei vert rekna som vernehelgenar for ei rekkje slaviske folkeslag, land og område og i 1980 erklærte Johannes Paul II dei til vernehelgenar for heile Europa. På grunn av måten dei, som utsendingar frå Bysants, møtte paven og fekk bruke kyrkjeslavisk i liturgien, vert dei også rekna som vernehelgenar for økumenikk.

Lat oss heller nemne desse karane når vi omtalar 14. februar. Det fortener det meir enn italienske legender.