Strilevisdom

Dei var kloke, dei gamle strilane. Desse to er rett nok frå
Sotra, utan at det skal haldast mot dei.
Biletet er henta frå Wikimedia Commons.

I 1839 fekk Manger prestegjeld den mest særprega presten i si historie, nemleg Michael Sars. Han utmerka seg ikkje som prest, men var ein fremragande zoolog med fokus på livet i havet og fekk eit ekstraordinært professorat ved Universitetet i Oslo då han valde å gå av som prest. Han vart også utnemnd til æresdoktor ved universiteta i Berlin og Zürich.

Sars budde på Manger, først og fremst for å forske på havdyr. Men han var jo også prest og kom derfor i kontakt med lokalbefolkninga, og gav ei svært positiv omtale av folket på strilelandet. Han sa:

Det er særdeles godt materiale i strilane både i åndeleg og legemleg forstand.  

Med dette i tankane er det verdt å høyre på det strilane hadde å seie. Ein av sønene til Michael Sars var professor i historie Ernst Sars som var ein av dei sentrale personane i nasjonsbygginga i Norge rundt forrige århundreskifte. St. Isidors minne omhandlar ofte historie, og i samband med dette kan det vere naturleg å ta fram dei kloke orda bygdefolket på Manger sendte til Ernst Sars i samband med åttiårsdagen hans i 1915. Dei seier oss kvifor det er viktig å hugse på historia vår.

Modtag hjembygdens hilsen og takk fordi du fortidstråden med innsyn tolket så fremtidstråden lå klar for folket.

Sitata er henta frå artikkelen ««Sars-Minnesmerket» på Manger» i Farne Tider, Bind I, Bokserie frå Nordhordland og Gulen, redigert av Bernt Tungodden, Nordhordland forlag, 2000. Side 16-18.