Rosa Parks

Biletet er henta frå Wikimedia Commons.

I dag er det fem år sidan Rosa Parks døydde. Parks var kvinna som nekta å gje frå seg settet sitt på ein buss i  Montgomery i Alabama. Dette vart på mange måtar starten på det som skulle ende med at dei svarte fekk dei same rettane som kvite. Det var også i løpet av det som skjedde umiddelbart etter dette at Martin Luther King Jr. steig fram som ein leiar for denne rørsla.

Rosa Parks var i utgangspunktet ei heilt vanleg dame med ein heilt vanleg jobb. Den bussturen ho seinare vart verdskjent for, skulle også eigentleg vere ein heilt vanleg busstur. Som ho sjølv sa: «I did not get on the bus to get arrested I got on the bus to go home».

Rosa Parks gjorde berre det som var rett der og då. Det at ho stod på sin rett til å verte handsama som eit menneske med same rettar som alle andre menneske, fekk etterkvart enorme konsekvensar. Den lille protesthandlinga ho gjorde starta noko mykje større som fekk positive konsekvensar for millionar av andre menneske.

People always say that I didn't give up my seat because I was tired, but that isn't true. I was not tired physically, or no more tired than I usually was at the end of a working day. I was not old, although some people have an image of me as being old then. I was forty-two. No, the only tired I was, was tired of giving in.

Hennar døme er noko vi alle kan ta med oss ut i vår kvardag. Det vi gjer kan få mykje større konsekvensar enn det vi der og då kan tenkje oss. Derfor må vi alltid vise at alle menneske har det same menneskeverdet i alt det vi seier og gjer. Kanskje vil noko vi gjer starte ei ny positiv utvikling.

 Sitata er henta frå Wikiquote.